Το όνομά μου είναι Ερλ · Σ1, Ε20
Μπαμπούλας
Πριν από λίγα χρόνια ο Ερλ επιβεβαίωσε τον φόβο ενός παιδιού για τον μπαμπούλα όταν μπήκε στο σπίτι των Τόλχερστ και κρύφτηκε κάτω από το κρεβάτι του εξάχρονου παιδιού τους για να γλιτώσει από το να τον πιάσουν να ληστεύει το σπίτι. Όταν ο Ερλ αποφασίζει να διαγράψει από τη λίστα του το «έκανα ένα παιδί να φοβάται τον μπαμπούλα», ανακαλύπτει ακριβώς τη διαρκή επίδραση που είχε στο μικρό αγόρι. Από την επίσκεψη-έκπληξη του Ερλ, το παιδί φοβόταν το σκοτάδι. Όμως όταν ο Ερλ αρχίζει να αφιερώνει χρόνο και ενέργεια για να εξαφανίσει τον φόβο του, το αγόρι δένεται με τον Ερλ και αποφασίζει ότι προτιμά να ζήσει μαζί του παρά με τον αδιάφορο πατέρα του. Ωστόσο, το αγόρι σύντομα συνειδητοποιεί πόσο πολύ νοιάζεται ο πατέρας του για εκείνο και πόσο πολύ θα πολεμούσε τον Ερλ για να το πάρει πίσω.