S1, A4: Tijdens een gezamenlijke vakantie in Hawaï vertelt George Steven Spielberg over zijn versie van een James Bond-film: een reeks met 'een cliffhanger op elke filmrol'. Raiders of the Lost Ark is de eerste samenwerking tussen ILM en een externe filmmaker. Voor Spielberg voelt het bedrijf als een speelplaats vol met gelijkgestemde kinderen, plus 'heerlijk junkfood'. ILM wint een Oscar voor hun werk aan Raiders, maar belangrijker nog: ze maken een diepe indruk op Spielberg, die zweert 'voor de rest van mijn carrière met ILM te werken.' Zo begint het gouden tijdperk van visuele effecten van ILM. Producenten Kathleen Kennedy en Frank Marshall herinneren zich het plezierige werk, de familieachtige picknicks en de geweldige groep 'bescheiden maar briljante mensen'. Voor E.T. mag Dennis Muren fietsen laten vliegen. En Richard Edlunds oplossing voor het beroemde imploderende huis in Poltergeist bevat een miniatuurhuis, pianosnaren, een heftruck en Engelse jachtgeweren. De computergroep van Ed Catmull ontwikkelt ondertussen het Genesis Effect voor Star Trek II: The Wrath of Khan, een baanbrekend moment in het vroege digitale filmmaken. Samenwerking staat nog altijd centraal wanneer het ILM-team weer bij elkaar komt voor Return of the Jedi. Drie effectensupervisors, Richard Edlund, Dennis Muren en Ken Ralston, delen de werklast, maar Phil Tippetts modelatelier vormt de kern. We ontdekken ook hoe Ralstons tennisschoen in de ruimte belandde, zien hoe Muren en Joe Johnston videoanimaties maken voor de beroemde speederbike-achtervolging, en horen hoe de lange vriendschap tussen Muren en Tippett verder reikt dan alleen de Kerner-studio's. Ondanks het succes van Jedi heersen er volop frustraties en burn-outs. Edlund vertrekt bij ILM vanwege een verandering in de bedrijfscultuur. De woelige overgangsperiode wordt echter gecompenseerd met een reeks successen: Goonies, Back to the Future, Cocoon en meer. Wanneer Joe Johnston overweegt om het vak te verlaten, haalt George hem over om op zijn kosten naar de filmschool te gaan en Joe dankt de vrijgevigheid van George voor zijn bijna 50 jaar lange regisseurscarrière in Hollywood. De 15-jarige John Knoll besluit na een toevallig bezoek aan het ILM-gebouw te kiezen voor een carrière in effecten: 'Ik zou een van die mensen kunnen zijn,' denkt hij. 'Ik denk dat ik mijn mensen heb gevonden.' Jaren later krijgt Knoll een baan bij ILM nadat hij thuis zijn eigen motion-controlsysteem heeft gebouwd. Geïnspireerd door de Pixar Image Computer van Lucasfilm helpt Knoll zijn broer met het ontwikkelen van een nieuw programma genaamd Photoshop. Ed Catmull, die de digitale ambities van George heeft waargemaakt, blijft gericht op het maken van animaties. George is tevreden dat hij de nodige middelen heeft en besluit de computerafdeling aan Steve Jobs te verkopen. Zo wordt Pixar geboren. ILM gaat aan de slag met een eigen groep voor computergraphics, die de enorme uitdagingen aankan die hen te wachten staan.