Odessa Cleveland

Podczas nieobecności dowódcy Henry’ego Blake’a chirurdzy wojskowi – Sokole Oko i Traper MacIntyre – organizują loterię, której celem jest zebranie funduszy na czesne dla koreańskiego chłopca, aby umożliwić mu naukę na uczelni Sokolego Oka w Stanach. Nagrodą jest weekend z pielęgniarką por. Dish. Major Frank Burns zostaje uśpiony, aby nie przeszkadzał.

Zapasy hydrokortyzonu z jednostki 4077 trafiły na czarny rynek, a Sokole Oko i Traper zawierają układ z handlarzami i wymieniają za zapasy zabytkowe biurko Henry’ego.

Margaret przewartościowuje swoje życie – postanawia zostawić Franka i prosi o przeniesienie, na co dostaje zgodę. Upija się na przyjęciu pożegnalnym, ale trzeźwieje pod prysznicem, gdy zaczynają przybywać ranni. Zmienia zdanie, gdy zdaje sobie sprawę z tego, jak lojalni są jej przyjaciele.

Sokole Oko i Traper próbują powstrzymać Franka przed przeniesieniem z jednostki 4077, oszukując go, że w okolicy jest żyła złota. Wyruszają w teren z wiaderkiem złotej farby, w wyniku czego Frankowi nie dostaje się nic wartościowego oprócz paru przedmiotów pomalowanych na złoto, wśród których jest jeep i mnóstwo skał.

Liczba rannych na sali operacyjnej przekracza możliwości jednostki. Sokole Oko wykonuje masaż serca, ratując tym życie żołnierza, który i tak umiera cztery godziny później. Sidney Freedman wpada podczas napływu rannych i Sokole Oko zaciąga go do pomocy.

Cały obóz cieszy się na wieść o zawieszeniu broni z wyjątkiem pesymistycznego Trapera. Wszyscy zaczynają planować swoje życie po wojnie. Radar zakłada album, Klinger pozbywa się kilku sukienek i wszyscy się cieszą. Tak jest do czasu, gdy nowo przybyły ranny dowodzi, że Traper miał rację: nie było żadnego zawieszenia broni.