Van de oude Babyloniërs tot ontdekkingsreizigers anno nu, de mensheid had altijd een fascinatie voor verlaten plekken. Wat is de aantrekkingskracht die ons naar deze landschappen trekt? Morbide nieuwsgierigheid? Of iets dat moeilijker te duiden is?

Door de geschiedenis heen wakkerden verhalen over onverklaarbare kwalen morbide nieuwsgierigheid en voelbare angst aan. Zijn deze aandoeningen verzinsels van de geest? Of zouden ze voortkomen uit onzichtbare krachten die ons begrip te boven gaan?

Het dierenrijk zit vol met dodelijke roofdieren, en sommige vallen op buitengewone en onverklaarbare manieren aan. Maar vallen sommige dieren mensen aan om redenen die verder gaan dan verdediging en honger?

Door de geschiedenis heen hebben mensen hun doden begraven. Is er een inherente behoefte voor ons om ons verleden op te graven? Waar zijn we naar op zoek en welke diepe geheimen blijven verborgen in graven?

Over de hele wereld zijn er plaatsen en objecten waarvan men denkt dat ze vervloekt zijn. Zijn vloeken slechts het product van een overactieve verbeelding, of bestaan ze echt en zijn er duistere krachten in het spel die elke verklaring tarten?

Sommige mensen zijn in staat tot het schijnbaar onmogelijke, het overleven van temperaturen ver onder nul, duiken in diepten op één ademhaling of het optillen van enorm zware voorwerpen. Is het training, wilskracht, genetica of iets mysterieus?